τζατζόγρια

η, Ν

ηλικιωμένη δύστροπη γυναίκα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. λ. με α' συνθετικό πιθ. το τουρκ. casus «κατάσκοπος» και β' συνθετικό τη λ. γριά].